انتخابات ریاست جمهوری ایران در تاریخ 24 خرداد 1392 یک بار دیگر درستی باور اینجانب را ثابت کرد که مردم ایران گزینه تغییر تدریجی و صلح آمیز را بر دیگر گزینه ها از جمله تغییر رژیم و جنگ ترجیح میدهند. همچنین این انتخابات نگرش من به اینکه مردم واقع گرایی و عمل گرایی را سالمتر از افراط گری و آرمانگرایی میدانند، تائید کرد. در روز انتخابات، مردم با حضوری گسترده به “دولت تدبیر و امید” آقای حسن روحانی، مردی میانه رو و عملگرا، رای دادند. در واقع از اوایل انقلاب تا به امروز، ملت ایران بار دیگر مشارکت چشمگیری در انتخابات داشته است.

 

این انتخابات باعث شگفتی کسانی شد که پیش بینی کرده بودند اکثریت مردم ایران در انتخاباتی که ناعادلانه، غیرآزاد و با نتیجه از پیش تعیین شده است، شرکت نخواهند کرد. درست است که این انتخابات آنچنان که باید آزاد و عادلانه نبود و افراط گرایان حتی آرزوی کنترل نتیجه آن را داشتند، اما بدبینان، خرد و آگاهی جمعی مردم و تلاش و تعهدشان را برای بهبود وضعیت کنونی جامعه با بهره گیری از هر فرصتی را، دست کم گرفته بودند. من فقط میتوانم امیدوار باشم که مردم به خواسته های خود برسند؛ چه در غیر این صورت، وضعیت کشور خراب تر شده تا جایی که ترمیم آن غیرممکن شده و حیات نظام به خطر می افتد.

 

مایل هستم از این فرصت استفاده کرده و به مردم ایران برای به نمایش گذاشتن درایت و دوراندیشی شان تبریک عرض کنم. همچنین پیروزی آقای روحانی را به ایشان تبریک گفته، برایشان آرزوی موفقیت کرده و امیدوارم که به وعده های انتخاباتی خود، مبنی بر تغییر برای ساخت ایرانی بهتر، وفا نماید. این همان هدفی است که کمپین من نیز با پشتکار بسیار آن را دنبال کرد و میکند. آقای روحانی اکنون باید فراتر از درگیریهای جناحی حرکت کرده، یک دولت ائتلافی واقعی تشکیل داده و از همه متخصصین فارغ از نوع دیدگاه سیاسی آنها، بهره گیرد. ایشان باید رئیس جمهور همه ایرانیان باشد، از حقوق آنان دفاع کند و مشکلات آنان را حل نماید. وی باید سریع ولی با احتیاط و مصمم در اجرای تعهد خود برای تغییر واقعی دست به کار شود.

 

در عین حال، از رقبای انتخاباتی آقای روحانی، به ویژه اصولگرایان تندرو، مصرانه درخواست میکنم که برای ساختن ایرانی بهتر با وی همکاری نمایند. نیروهای مخالف دولت و بدبینان نیز باید با مسائل ایران برخوردی واقع بینانه تر و عمل گرایانه تر داشته باشند. ایران امروز، بیش از پیش تشنه همبستگی و آشتی ملی است. فقط در چنین شرایطی ممکن است آقای روحانی بتواند بین ایران و آمریکا تنش زدایی کند و اقتصاد بیمار کشور را بهبود بخشد. واقعیت این است که سوء مدیریت به دلیل سیاستهای ناپایدار که خود ناشی از نزاع جناحهای سیاسی است، و تحریمها که نتیجه عدم رابطه با آمریکاست، دو عامل اصلی زوال اقتصاد ایران هستند.

 

انصراف غیر داوطلبانه من از ثبت نام در انتخابات در اردیبهشت ماه تصمیمی دشوار ولی هوشمندانه بود. این حق ما و ملت ایران بود که کمپین ما در معرض قضاوت رای مردم ایران قرار بگیرد. با این وجود، به اعتقاد من، کمپین ما توانسته است یک تاثیر روشی و مضمونی ماندگار بر روی انتخابات ریاست جمهوری ایران بگذارد. مشخصا، در برنامه انتخاباتی کمپین، ما به شناسایی مشکلات عمده کشور و راه حلهای مربوط به آنها پرداختیم. برنامه انتخاباتی کمپین ما، اولین و تنها برنامه عرضه شده توسط یک کاندیدای ریاست جمهوری در تاریخ انتخابات ایران بود. بعلاوه، برنامه کمپین ما در نوشته های بسیار، سخنرانیهای متعدد در دانشگاهها، جلسات خصوصی فراوان، مصاحبه های رسانه ای بسیار زیاد، و بحثهای تلویزیونی گوناگون به طور مفصل تشریح و بسط یافت. ماهمچنین از رسانه های اجتماعی به طور وسیع و موثر بهره گرفتیم تا پیام خود را به گوش ایران و دنیا برسانیم.

 

مهمتر اینکه، ما سه مشکل اساسی به هم پیوسته ای که ایران با آنها روبروست و احتیاج به رسیدگی فوری دارند را معرفی کردیم : عدم وجود همبستگی ملی (نزاع گروههای سیاسی)،  مشکل ایران و آمریکا  و اقتصاد بیمار. برای هر کدام از این مشکلات راه حلهای مناسبی نیز ارائه کرده ایم تا با اجرای آنها کشور در یک مسیر درست قرار بگیرد. امیدواریم که رئیس جمهور منتخب در این چهار سال آینده ایده های عملی و واقع بینانه کمپین ما را برای خدمت بهتر به ملت ایران پیاده و اجرا کند. اکنون این آقای روحانی است که بین درخواست ما به همت برای ساختن یک زندگی بهتر برای ایرانیان و یا نادیده گرفتن این درخواست و کشاندن کشور به زوال بیشتر، بر سر یک دوراهی قرار گرفته است. ما جدا” امیدواریم که آقای روحانی راه پیشرفت را انتخاب کرده و برنامه کمپین ما را از نظر دور ندارد.

 

در آخر اینکه، این انتخابات بیانگر نقطه عطفی نه فقط برای مردم ایران بلکه برای کمپین ما در جهت ساختن یک ایران بهتر است. ما امیدواریم بتوانیم تجربیات خود را به طور مناسبی به دیگران منتقل داده و بسترهای مناسبی را هم برای اجرای آنها در جهت بهتر کردن زندگی مردم به وجود بیاوریم. از همان ابتدا، هدف بلند مدت کمپین ما ساختن ایرانی بهتر بوده و کماکان نیز میباشد. ما بر اساس این فرض، که آقای روحانی نیز چون ما در جهت ساختن یک ایران بهتر کار خواهد کرد، آمادگی همکاری کامل خود را با ایشان اعلام میداریم. ما از سایر رهبران و نیروهای سیاسی هم انتظار داریم که با آقای روحانی همکاری کنند. در همین حال، از توصیه های معقولانه و تلاشهای مردم ایران و حامیان ما در سراسر جهان در جهت هدف ما، که ساختن یک ایران بهتر است، هم استقبال میکنیم.

 

دکتر هوشنگ امیراحمدی
25 خرداد1392
پرینستن، نیوجرسی، آمریکا